Zbigniew Bazylow
| Zbigniew Bazylow
| |
| Data i miejsce urodzenia | 23 czerwca 1931 Lwów |
| Data śmierci | 12 listopada 1995 |
| Dyrektor Muzeum Regionalnego w Sycowie | |
| Okres | od 1 lutego 1982 do 30 czerwca 1992 |
| Następca | Mieczysław Trojanowski[1] |
 
| |
Zbigniew Bazylow (ur. 23 czerwca 1931 we Lwowie, zm. 12 listopada 1995) – regionalista i działacz kultury, dyrektor Sycowskiego Ośrodka Kultury w latach 1975-1982, pierwszy dyrektor Muzeum Regionalnego w Sycowie w latach 1982-1992.
Biografia
Zbigniew Bazylow urodził się 23 czerwca 1931 roku we Lwowie. Był młodszym bratem historyka Ludwika Bazylowa (1915-1985). W 1946 roku rodzina Bazylowów osiedliła się we Wrocławiu.
Po ukończeniu szkoły średniej studiował w Państwowej Szkole Sztuk Plastycznych oraz na Wydziale Filozoficzno-Historycznym Uniwersytetu Wrocławskiego. Od 1951 roku pracował jako nauczyciel w Liceum Sztuk Plastycznych i Technikum Handlowym. W latach 1954-1964 był zatrudniony na stanowisku inspektora, następnie kierownika działu i w końcu zastępcy dyrektora w Wojewódzkim Domu Kultury. W tym samym czasie, w latach 1958-1961, zasiadał w zarządzie wojewódzkim Związku Młodzieży Wiejskiej, pełniąc także rolę przewodniczącego zarządu.
W latach 1965-1967 był prezesem Związku Teatrów Amatorskich. Następnie pracował jako kierownik sekcji książek w Centralnym Kolportażu Wojskowym. W latach 1971-1975 był rekwizytorem w Wytwórni Filmów Fabularnych we Wrocławiu[2].
W 1975 roku przybył do Sycowa, gdzie został mianowany na dyrektora Sycowskiego Ośrodka Kultury. Na tym stanowisku pozostawał do 1982 roku.
W początkach lat 80. był jednym z inicjatorów utworzenia Muzeum Regionalnego w Sycowie. We wrześniu 1981 roku wszedł w skład Społecznego Komitetu Organizacyjnego Muzeum. Placówka została otwarta w 1982 roku. Bazylow został pierwszym dyrektorem Muzeum. Zaangażował się w zbieranie muzealiów. Współpracował z innymi regionalistami. Opracował Przewodnik po Muzeum Regionalnym w Sycowie.
Był zastępcą przewodniczącego Obywatelskiego Komitetu Ochrony Pomników Walk i Męczeństwa, członkiem sekcji historycznej Kaliskiego Towarzystwa Przyjaciół Nauki i przewodniczącym sekcji historycznej Towarzystwa Miłośników Sycowa. Biegle władał językami: rosyjskim, niemieckim, angielskim, francuskim i łaciną.
30 czerwca 1992 roku zakończył pracę na stanowisku dyrektora Muzeum i przeszedł na emeryturę.
Zbigniew Bazylow zmarł 12 listopada 1995 roku. 16 listopada 1995 roku został pochowany na Cmentarzu Grabiszyńskim we Wrocławiu (pole 27, grób 720, rząd 25)[3].
Odznaczenia
- nagroda Wydziału Kultury i Sztuki Urzędu Wojewódzkiego w Kaliszu (1983),
- medal 40-lecia Polski Ludowej (1984),
- nagroda Ministra Kultury i Sztuki za upowszechnianie kultury na Ziemiach Zachodnich (1985),
- odznaka Zasłużony działacz kultury (1988),
- Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (1989).
Źródła
Bibliografia
- Józef Rydzyk, Sylwetka organizatora i pierwszego dyrektora sycowskiego muzeum, Zeszyty historyczne nr 13.
- Sylwetki sycowskich regionalistów. Patroni sycowskich ulic, Towarzystwo Miłośników Sycowa we współpracy z Muzeum Regionalnym w Sycowie, Syców 2021.
Przypisy
- ↑ Jako kierownik.
- ↑ Zbigniew Bazylow, FilmPolski.pl – internetowa baza filmu polskiego, [dostęp: 2022-01-10]
- ↑ Zbigniew Bazylow w wyszukiwarce Zarządu Cmentarzy Komunalnych we Wrocławiu
