Johann Bernhard von Maltzan
| Johann Bernhard von Maltzan
| |
| Data urodzenia | 1526 |
| Data i miejsce śmierci | 7 maja 1569 Lublin |
| Maltzanowie | |
| |
| Ojciec | Joachim I von Maltzan |
| Matka | Bernardyna von Waldstein |
| Małżeństwo | Elżbieta von der Lomnitz |
| Dzieci | Joachim II von Maltzan i 3 innych |
| 5. Wolny Pan Stanowy Sycowa | |
| Okres | od 1557 do 7 maja 1569 |
| Poprzednik | Wilhelm von Kurzbach |
| Następca | Joachim II von Maltzan |
Johann Bernhard von Maltzan (ur. ok. 1526, zm. 7 maja 1569 w Lublinie) − wolny pan stanowy Sycowa w latach 1557-1569.
Biografia
Johann Bernard von Maltzan urodził się ok. 1526 roku. Był najstarszym synem Joachima von Maltzan i Bernardyny z domu Wallstein. Jego żoną była Elżbieta von der Lomnitz, z którą miał czworo dzieci.
Dorastał w czasach, kiedy jego ojciec posiadał już wolne państwo stanowe Syców. W wyniku zbrojnej egzekucji długów Joachima I von Maltzana, wolne państwo stanowe Syców jako zastaw przeszło pod zarząd najpierw Otto von Zeidlitza (do 1555 roku), a następnie Wilhelma von Kurzbacha (do 1557 roku). Dotychczasowy pan stanowy przebywał w Brandenburgii. Tymczasem rodzina Joachima, w tym syn Johann Bernard z matką i rodzeństwem pozostali na zamku w Sycowie.
Kiedy w 1557 roku doprowadził do odzyskania łaski królewskiej, prawowitej własności i pełnych praw do tytułu pana stanowego, podzielił się władzą z bratem Franciszkiem. Wkrótce bracia postanowili sprzedać część dóbr swojemu kuzynowi Georgowi von Maltzanowi i uzyskaną kwotę 20 tysięcy guldenów węgierskich przeznaczyć na spłatę reszty długów rodzinnych. Jednak już po roku sprzedane dobra wróciły do majątku Maltzanów. Bracia podzielili terytorium państwa stanowego na dwie części: częścią północno-zachodnią (z Sycowem i Międzyborzem) zarządzał Johann Bernhard von Maltzan, natomiast Franciszek von Maltzan sprawował władzę w części południowo-wschodniej (z Bralinem). Podział nie trwał krótko, bo w 1560 roku Franciszek zmarł. Tym samym Johann Bernard von Maltzan stał się jedynowładcą w Sycowie.
Stabilizacja finansowa pana stanowego nie trwała długo i podobnie jak ojciec popadał w konflikty z wierzycielami. W 1565 roku sprzedał Międzybórz swojemu szwagrowi Rafałowi Leszczyńskiemu.
W 1568 roku został nominowany starostą opolsko-raciborskim. Z związku z tym przeniósł się do Opola.
Zmarł 7 maja 1569 roku w Lublinie[1], gdzie przebywał w poselstwie do króla polskiego Zygmunta II Augusta. Został pochowany w kościele parafialnym w Sycowie. Zachowało się epitafium nagrobka.
Źródła
Bibliografia
- T. Kulak, W. Mrozowicz, Syców i okolice od czasów najdawniejszych po współczesność , Wrocław-Syców 2000, s. 45-46.
- J. Franzkowski, Historia wolnego państwa stanowego, miasta i powiatu Syców, Syców 1912.